Rozwój psa dzielimy na pięć faz: prenatalną, neonatalną, przejściową, socjalizacji pierwotnej, socjalizacji wtórnej oraz młodzieńczą. Dzisiaj przyjrzymy się obydwu fazom socjalizacji. Należy mieć na uwadze, że z punktu widzenia ewolucji najważniejszą emocją jaka może gwarantować przetrwanie jest STRACH.  Dlatego każde zwierzę „wyposażone” jest w tzw. neofobię, czyli mówiąc prościej strach przed nowościami. Trudno jednak wyobrazić sobie małego pieska, kotka, lwiątko czy człowieka, który na wszystko reaguje obawą. Byłoby to nad wyraz przesadzone, gdyż dla maluchów wszystko na świecie jest nowością. Na ratunek przychodzi faza socjalizacji pierwotnej, w której CIEKAWOŚĆ maluchów przewyższa ich strach, umożliwiając hodowcom czy opiekunom zapoznanie psiaka z różnymi nowościami oraz innymi gatunkami np. z człowiekiem. Jeżeli w tym okresie szczeniak nie spotka się z przyjacielskim kontaktem z nami to późniejsze relacje nie będą już tak serdeczne bądź będą całkiem niemożliwe. W okresie socjalizacji pierwotnej trwającym od 3 tygodnia życia psa do ok. 7 tygodnia budujemy kapitał na całe życie psiaka. Niestety w pseudohodowlach ignoruje się ten ważny okres dorastania i często szczeniaki z takich miejsc są wycofane, zalęknione i nie potrafią radzić sobie z wyzwaniami dnia codziennego.

Dzisiaj skoncentrujemy się bardziej na fazie socjalizacji wtórnej, podczas której nowi opiekunowie przejmują stery i od teraz ich zadaniem staje się prowadzenie szczeniaka przez życie. Jest to szczególnie ważny moment rozwoju malucha. Niestety nakłada się on na okres kwarantanny poszczepiennej. Dlatego bardzo należy uważać i unikać miejsc często uczęszczanych przez inne nieznane psy, aby nie narażać naszego malucha na śmiercionośne zarazki. Jednocześnie musimy pamiętać nie tylko o prawidłowej socjalizacji szczeniaka z innymi psami czy innymi zwierzakami, ale również o prawidłowej habituacji. Miejska dżungla dla psowatych jest zupełnie nowym środowiskiem, a przedmioty nieożywione, do których my ludzie jesteśmy przyzwyczajeni, mogą powodować niepokój w naszym maluszku.  Musimy postarać się, aby w okresie od 8 tygodnia życia do ok. 16 tygodnia habituować(przyzwyczajać) naszego psiaka do wyzwań dnia codziennego. Takim wyzwaniem wbrew pozorom może okazać się przykładowo dla nas prozaiczna jazda windą. Jest to szczególnie ważne, gdyż nasze psiaki w trakcie fazy socjalizacji wtórnej(tzw. „krytyczny okres rozwoju emocjonalnego”) są szczególnie receptywne i reaktywne.  Zdarzyć się może taka sytuacja, że opiekunowie nie czują się na tyle kompetentni, aby prawidłowo przeprowadzić proces socjalizacji/habituacji. Można w takiej sytuacji zapisać się do psiego przedszkola. Szczeniak pod czujnym okiem specjalisty będzie miał możliwość uczenia się ignorowania rzeczy nieistotnych oraz rozwijania komunikacji z innymi szczeniakami i stabilnymi dorosłymi psami. Natomiast opiekunowie będą mieli możliwość uzyskania wielu cennych porad dotyczących wspólnego życia z psem.

Pamiętaj, że podczas okresu socjalizacji budujesz kapitał emocjonalny swojego psa na całe życie.

Polecana lektura: „Z miłości do psa”

Patricia McConnell

Wydawnictwo Galaktyka